Hanneke over de tegenslagen in het leven
Dit stukje is niet actueel, maar ik moet het kwijt. Het gaat over grote kleine tegenslagen in het leven. Jullie weten wel dat ik al lang meeloop in de journalistiek.
Lees verder'Natuurlijk wordt het droog, want ik heb net mijn regenpak aan'
Dit stukje is niet actueel, maar ik moet het kwijt. Het gaat over grote kleine tegenslagen in het leven. Jullie weten wel dat ik al lang meeloop in de journalistiek.
Lees verderIn de herfst vallen de blaadjes van de bomen, in de winter gaat de natuur in de slaapstand. In het leven gaat het ook zo. Ik verkeer zo langzamerhand in de late herfst van mijn leven, het loopt al tegen de winter. Ik word 85, heb niet te klagen over mijn kwaliteit van leven maar om mij heen vallen de bladeren en doet de winter krachtig zijn intrede.
Lees verderIn 1984 ging ik naar de toneelschool in Antwer- pen en werd op slag een kaaskop in België. Een land waar je voor je het weet over een taalgrens heen bent. En waar die grens soms ook heel gevoelig ligt. Ik besefte dat de Nederlandse taal in mijn vaderland nooit ter discussie heeft gestaan maar dat ik hier op een culturele breuklijn verzeild was geraakt. Een breuklijn van oud zeer, onbegrip, frustratie, arrogantie en meer. Die af en toe de aarde kan laten trillen en zeker door de politiek gebruikt kan worden om te verdelen en te heersen.
Lees verderKunst kan louterend zijn in een onrustige periode. Je voelt aan alles dat we in een tijd van transformatie zitten. Het verleden glijdt van ons weg als de kustlijn van een land, en we varen op volle zee naar een nieuwe bestemming. Degenen die het schip moeten besturen, komen er langzaam achter dat ze verder vooruit moeten kijken dan ze voorheen deden.
Lees verderEen onaangenaam bijeffect van de gruwelijke oorlog in Israël/Palestina is mijn neiging tot vluchten. Tot kop-in-het-zand. Tot me verschuilen in mijn vreedzame leven. En me daar dan weer schuldig over voelen.
Lees verderZou ze nou wel of zou ze niet?Is ze eraan toe of toch niet helemáál? Actrice Isa Hoes (1967) is niet bepaald het alleen-op-de-bank-type. Integendeel, haar leven is rijkgevuld. Maar nieuwsgierig is ze stiekem wel. Naar De Man. Die Ene Speciale. Aandachtspunt: hoe vind je die?
Lees verderBehalve echtgenote en moeder is Zuster Ronda (1963) gediplomeerd wijkverpleegkundige. In Zin Magazine gidst ze ons langs bekende zorgthema’s: van werkdruk en te weinig personeel tot klotsende bedpannen. Maar ook en vooral de liefde voor het vak. Dagelijkse beslommeringen, huwelijksperikelen, zorg en zelftwijfel: bij Zuster Ronda komt alles voorbij. ‘Ze redt zich al 99 jaar, dus dat laatste stukje lukt ook wel, vindt ze’
Lees verderEen jongen van 12 zit laat in de avond voor een vuurschaal. Verjaardagsfeest van onze dochter. De tongen van de vlammen likken en slurpen de lucht naar binnen. Vijftien beginnende pubers rennen weg van de schuur naar hun slaapplek maar hij blijft zitten. Dan staat hij op, steekt zijn beide armen in de lucht alsof hij zonet een winnend doelpunt heeft gescoord en zegt: “Ik voel me schitterend.”
Lees verderIk heb het altijd als vette pech beschouwd dat ik midden in de zomer (in juli) jarig ben. Want dat betekent dat je je verjaardag nooit op een natuurlijk moment, de dag zelf, viert.
Lees verderGasthoofdredacteur Hadewych Minis | Voorpublicatie nieuwste roman Susan Smit | Vriendinnen met oorlogsverleden | 5 vragen aan Sylvana Simons | En nog heel veel meer Bestel de nieuwste Zin Word abonnee