De tijd van je leven
Een nieuwe column van Stef Bos
Lance is een vriend van ons die op Bali woont. Hij maakt daar organische kokosoliezalfjes die zo helend zijn voor allerlei wondjes en huidkwalen, dat hij geen marketingplan nodig heeft om genoeg te verkopen. Iets wat echt goed is, verkoopt zichzelf.
Lees verder
Ik ben opgegroeid op de zuidelijke rand van de Utrechtse Heuvelrug. Daar waar de uiterwaarden van de Rijn en de bossen rond Amerongen nooit ver weg waren. Toch heb ik altijd een wat afstandelijke verhouding gehad met wat wij ‘De Natuur’ noemen.
Lees verder
In 1984 ging ik naar de toneelschool in Antwer- pen en werd op slag een kaaskop in België. Een land waar je voor je het weet over een taalgrens heen bent. En waar die grens soms ook heel gevoelig ligt. Ik besefte dat de Nederlandse taal in mijn vaderland nooit ter discussie heeft gestaan maar dat ik hier op een culturele breuklijn verzeild was geraakt. Een breuklijn van oud zeer, onbegrip, frustratie, arrogantie en meer. Die af en toe de aarde kan laten trillen en zeker door de politiek gebruikt kan worden om te verdelen en te heersen.
Lees verder
Kunst kan louterend zijn in een onrustige periode. Je voelt aan alles dat we in een tijd van transformatie zitten. Het verleden glijdt van ons weg als de kustlijn van een land, en we varen op volle zee naar een nieuwe bestemming. Degenen die het schip moeten besturen, komen er langzaam achter dat ze verder vooruit moeten kijken dan ze voorheen deden.
Lees verder
Een jongen van 12 zit laat in de avond voor een vuurschaal. Verjaardagsfeest van onze dochter. De tongen van de vlammen likken en slurpen de lucht naar binnen. Vijftien beginnende pubers rennen weg van de schuur naar hun slaapplek maar hij blijft zitten. Dan staat hij op, steekt zijn beide armen in de lucht alsof hij zonet een winnend doelpunt heeft gescoord en zegt: “Ik voel me schitterend.”
Lees verder
Onderweg in mijn vaderland tijdens een tour. Ik zie namen van steden die herinneringen oproepen. Een weergaloos mooi rivierenland- schap en de schoonheid van een wolkenlucht in de verte. Even ver weg van het nieuws van de dag, de polemieken en discussies die ons afhouden van dit uitzicht dat tijdloos is.
Lees verder
Het licht gaat uit in de zaal. Ik kom op met een klankschaal en tover met een stok wrijvend langs de rand een grondtoon uit het kristal. Gitarist René van Mierlo speelt vrijuit op zijn elektrische gitaar een soort filmthema. Een nieuwe column van Stef Bos.
Lees verder
In de Cederbergen in Zuid-Afrika ligt Wuppertal. Een klein dorp dat van origine een Moravische missiepost was. De Moravische missie was een vooral in Duitsland in de 19de eeuw ontstane stroming die wereldwijd het evangelie verkondigde en probeerde in praktijk te brengen. De missieposten die ik ken in Zuid-Afrika waren hun tijd ver vooruit wat betreft het denken over de kleurgrens heen en het economisch organiseren van onafhankelijkheid van de onderkant van een samenleving.
Lees verder
Het moet ergens half jaren 90 zijn geweest dat het idee van de stem voor mij vleugels kreeg. Ik zat in een studio in Johannesburg met Louis Mhlanga uit Zimbabwe te werken aan een lied dat later als De onderstroom het licht zou zien. Ik zong in het Nederlands en hij in het Shona, zijn moedertaal.
Lees verder
Interview met Lucretia van der Vloot | Eerlijk over het lege nest | Vega vol smaak | 5 vragen aan Janine Abbring | En nog heel veel meer Bestel de nieuwste Zin Word abonnee