
Seksuoloog Eveline Stallaart:
‘Mensen onderschatten chronisch hoe belangrijk seks is’
Praten over seks? Dat was taboe bij haar thuis. Tegenwoordig denken mensen dat ze er wel pap van lust. Maar seksuoloog en psycholoog Eveline Stallaart (1982) heeft óók wel eens geen zin in seks. Deze girl next door heeft een praktijk en is de huisseksuoloog van veel tv-programma’s. “Het is mijn missie om mijn kennis met een groot publiek te delen en zo seksproblemen te voorkomen.”
We spreken af in restaurant Bunk in Amsterdam-Noord. Eveline heeft een hectische tijd achter de rug: gedoe over het programma Married at first sight (MAFS), een boek gelanceerd en er ook nog een theatertour op zitten, vertelt ze als ze in de eerste minuut van onze kennismaking haar volle latte macchiato omstoot. En dan is ze ook nog eens mama van zoontjes Seb (10) en Vik (7). De roddelbladen doken recent bovenop het datingprogramma MAFS – waarin stellen via de wetenschap blind aan elkaar worden gekoppeld en op tv het huwelijk aandurven – nadat een van de deskundigen opstapte. Ruzie achter de schermen. En dan barst X, voorheen Twitter, ook nog eens los als uitgesproken kandidaten zich niet altijd van hun beste kant laten zien. De ophef zit Eveline dwars. “Mensen lijken steeds bozer en zuurder te reageren op social media. Ze stellen dat we kandidaten tegen zichzelf in bescherming moeten nemen. Ik kan slecht tegen onrechtvaardigheid en wil dat dingen kloppen. Bij MAFS doen we er juist alles aan om goede begeleiding en nazorg te geven. Met hart en ziel help en begeleid ik de kandidaten; met enkele kandidaten heb ik zelfs jaren later nóg contact. Ook al screen je goed, een persoon kan een lelijke kant verbergen. Daarnaast gaat het om volwassen deelnemers en dan mag je veronderstellen dat ze weten waaraan ze beginnen. Al met al blijft het een lief programma, gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek.”
Geheimen
Eveline zit geregeld als deskundige aan tafel in talkshows zoals RTL Late night, Op1, Vandaag Inside en bij RTL Boulevard. Je leest haar regelmatig in kranten en magazines, en in het voorjaar kwam haar boek Even tussen ons uit: zes geheimen voor een beter seks- en liefdesleven. Zonder schroom bespreekt ze in haar boek gevoelige onderwerpen uit haar praktijk, van vreemdgaan tot geen zin in seks hebben na een bevalling. Over het laatste kan ze meepraten: “Als je pas bevallen bent, is het niet altijd makkelijk om die zin in seks weer te krijgen. Je hebt zoveel aan je hoofd: je bent ineens moeder, hebt last van slapeloze nachten en de hormonen zitten je dwars. Ook ik had daar last van. Waarom zou ik dat verzwijgen? Moet je dan alleen de succesverhalen delen? ‘Joh, alles leuk en aardig, ik wil ook weer met seks beginnen, maar ik voel het even niet,’ zei ik tegen mijn partner. Ik wilde me niet laten opnaaien en hij had daar begrip voor, mede omdat hij zag dat ik het wél probeerde en intimiteit en verbinding zocht. Zo verlies je elkaar niet. Vrijwel niemand heeft een perfect seksleven. Omarm dat het niet perfect is, en praat erover met je partner, dan kan het alleen maar leuker en lekkerder worden.”
Met de voorstelling bij haar boek toerde ze een maand door het land. “Ik heb geleerd dat ik op de planken durf te staan en een publiek kan entertainen. Maar ook dat ik keuzes moet maken in wat ik doe. Als je toert, geef je veel van je gezinsleven op en dat wil ik niet op regelmatige basis, ondanks dat ik er erg van heb genoten. O, er loopt een muis op de muur. Lekker dan…”
Ze vervolgt: “Ik denk dat als ik vier rollen zou hebben: moeder, partner, seksuoloog en daarnaast langer ga toeren, het me zou nekken. Dat is hét recept voor een burn-out en ik wil vooral een leuk mens blijven.”
Even terug naar MAFS. Johan Derksen reageerde in Vandaag Inside (VI) naar jou met ‘Ik vind het bijna misdadig dat jij daar als wetenschapper aan meedoet.’ Zat je verstijfd op je barkruk?
“Absoluut niet. Bij VI geven de mannen ongezouten hun mening, en dat weet je. Ik snap ook wel wat hij zegt; tegelijkertijd weet ik dat het klopt wat we doen. Het is bewezen dat wetenschappelijke inzichten van verschillende disciplines werken bij gearrangeerde huwelijken. Natuurlijk is het een datingshow met een gekke twist, maar we bezorgen mensen wél de liefde of een hele waardevolle leerschool waardoor ze later de liefde kunnen vinden. Johan Derksen moet maar eens een dagje meelopen.”
Eveline groeide met een drie jaar jongere zus op in Brabant in een streng katholiek milieu. Praten over seks was thuis taboe. Nieuwsgierig als ze was, zat ze rond haar 10de met voorlichtingsboekjes verstopt achter de Tina in de bibliotheek. “Ik wilde weten wat er bij me weg werd gehouden.” Na de middelbare school wilde ze het liefst naar de dansacademie of toneelschool, maar dat was in het conservatieve milieu not done. Met name haar vader vond dat ze haar goede stel hersenen niet moest verkwanselen aan kunst. Dus werd het in eerste instantie een studie rechten, en switchte ze over naar psychologie. ”Ik koos binnen het vak uiteindelijk voor de richting seksuologie. Mijn ouders moesten zéker slikken: mijn moeder verzoende zich sneller met het idee dan mijn vader. ‘Onze Eveline is psycholoog,’ zei hij altijd. Seksuoloog verzweeg hij.”
Wat trok je aan in die studie?
“In het trimester seksuologie merkte ik dat het onthouden van seksuele voorlichting nadelig voor je kan zijn. Niet elk kind gaat op eigen onderzoek uit zoals ik. Door het onthouden van voorlichting kun je er later trauma’s of vervelende ervaringen aan overhouden. Relaties kunnen kapotgaan of je beleeft je seksleven minder makkelijk. Mensen onderschatten chronisch hoe belangrijk seks is. De kwaliteit van je leven gaat ermee vooruit, of je nu met of zonder partner bent. Dat inzicht maakte dat ik uiteindelijk seksuoloog wilde worden. Overigens, als het aan mijn vader lag, had ik voor mijn 25ste geen seks gehad. Néé, dat heb ik bij lange na niet gehaald; ik was 17.”
Het voorlichtingspakket Lentekriebels gaf veel reuring bij ouders op basisscholen. Vertrutten we of hebben ze wel een punt?
“Het is een nutteloze discussie. Ik kan iedereen die er op tegen is wel een klap verkopen. Elke dag zie ik iemand in mijn praktijk die als kind is misbruikt. Op zo’n jonge leeftijd leer je door het lespakket Lentekriebels alleen maar wensen en grenzen. Als tante je een knuffel geeft en ze houdt je te lang vast, en je vindt dat niet fijn, dan mag je best uit die omhelzing. Een afwasborstel tegen je wang: vind je dat fijn of niet? Over dat soort dingen gaat het. ‘Had ik vroeger maar Lentekriebels gehad,’ zeggen vrouwen die misbruikt zijn tegen mij. Het is geen garantie dat het niet was gebeurd, maar ze hadden misschien eerder gedacht dat het niet oké was en het met iemand gedeeld. Bovendien vindt misbruik vindt vaak plaats door bekenden. Dus laat school dan die grenzen bij kinderen leren; zo kunnen ze later veilige keuzes maken. Seb en Vik heb ik vanaf het moment dat ze konden lezen een boekje aangeboden. ‘Als je zin hebt, lees het. En als je vragen hebt, kun je ze aan mama stellen,’ zeg ik erbij. Nu ze ouder worden geef ik ze een ander boekje. Af en toe komt er een vraag.”
Jouw vader heeft Alzheimer en heeft zich misschien nooit kunnen verzoenen met jouw vak en tv-carrière. Doet dat pijn?“Zijn ziekte heeft onze band misschien wel verbeterd. Stel, mijn vader had geen Alzheimer. Dan had hij mijn tv-carrière nooit begrepen en zou ik continu op eieren lopen. Klinkt dat heel fout? Ik wil natuurlijk niet dat mijn vader deze ziekte heeft, hij reageert als een klein kind. Maar het zorgt wel voor een fijnere verstandhouding. Wat ik wél erg verdrietig vind, is dat ik weet dat mijn vader zo niet had willen leven. De keuze om uit het leven te stappen, kan hij niet meer maken en dat voelt vreselijk. Het is bitterzoet dat hij ondanks zijn ziekte trots op mij is. Door zijn dementie ben ik eveneens dichter bij mijn zus gekomen. We lijken totaal niet op elkaar, maar de zorg voor onze vader bindt. Mijn moeder is héél trots op mij. Ze voelt zich soms vervelend over de strenge opvoeding vroeger. Ach,