Voordat ik begon met lezen, Poubelle gegoogled: vuilnis, vuilnisbak…Lijvig boek,pff. Beginnen maar. Na even gelezen te hebben, wordt Poubelle uitgelegd. Mooi. Het leest fijn, ik moet het boek vaak wegleggen. Het blijft “trekken” het boek. Ik krijg direct een hekel aan Wessel Stols, wat een narcist.(egoïst enz.)
Zal ik ermee stoppen? Nee, ik word nieuwsgierig. Fijn om belangrijke gebeurtenissen terug te zien in het boek. O,ja…was ook zo.

De personen rondom Wessel Stols , ook zo “bedorven” Knap dat het zo geschreven wordt, dat je je direct tegen de mensen afzet. Behalve Friedl, een lichtje in het donker. Maar ze is wel heel “soft”. Het eerste en tweede boek , ik heb er van genoten. Van de lange beschrijvingen, de uitleg.  Bij het derde boek zat ik op het puntje van mijn stoel te lezen. Wat een ellende!!! Ik zag de beelden voor me…. Ik begreep niet , waarom een man als Wessel Stols , ineens zijn(niet bestaande zoon)achterna reist. Het paste niet in zijn “zijn”. Later begreep ik, dat hij al begonnen was met zijn “mea culpa” Wat later eigenlijk een “mea maxima culpa” werd.  Dit boek heeft het gevoel over Europa alleen maar versterkt.

Mineke Sesselaar