Diederik beschrijft hoe een Vlaams dorp afscheid nam van een Nederlandse schrijver
De man van Annemarie Oster is geleidelijk veranderd in de jongen die hij ooit moet zijn geweest
In de nieuwe column van Hanneke schrijft ze het over het Syndroom van Je-weet-maar-nooit: de angst om zonder te zitten
Voor zijn kleinkinderen. Opa Oorlog heet zijn boek. Hij heeft het nog meegemaakt en wil ervan getuigen.
Diederik reist zijn helden graag achterna om zo iets dieper in hun leven te duiken.
Annemarie is dol op de verzorgsters van haar man die zo onbaatzuchtig en vrolijk te werk gaan

Nuance, twijfel en beschaving zijn verworvenheden om te koesteren

Hanneke Groenteman is inmiddels ouder, milder, misschien wijzer en in elk geval meer twijfelend geworden.
Annemarie Oster en haar man zouden wel same naar naar buiten willen.
'Geen seconde gedacht dat er een andere schuldige was'
'Als ik het al nauwelijks weet hoe moet mijn dochter er dan wijs uit worden?'
De mantelzorgershand van Annemarie is gauw gevuld
Diederik denkt met plezier terug aan zijn strenge leraar van vroeger
Annemarie Oster en haar man hebben de rollen omgedraaid. En dat bevalt prima!