Televisiemaker Arnout Hauben

Hij wordt gezien als de leukste Belg van Nederland. Maakt programma’s vanuit een warm hart met mooie openhartige ontmoetingen. Televisiemaker Arnout Hauben (1975) houdt van die zachte kant. Polariseren past niet bij hem, het levert botsende tv op en dat is er al genoeg. Zelf is hij net zo openhartig.

We videobellen. Hij vanuit zijn verblijf aan de Vlaamse kust; de journalist vanaf een Waddeneiland. Arnout lachend: “Ah, op die manier hebben we al een lijntje.” Hij zwaait zijn camera een slag naar links naar het raam met uitzicht over de oneindige zee. In Oostende komt hij met zijn gezin, partner Mieke Vanderbulcke (52), zoon Stan (22) en dochter Sarah (19), tot rust. Een toevluchtsoord voor het drukke leven in de stad Brussel, het multiculturele district Schaarbeek, waar hij na zijn studie aan de filmacademie is blijven hangen.

Regelmatig zet hij een kruis in zijn agenda om even bij te komen in Oostende. Hoewel hij ook daar tussendoor werkt voor zijn eigen productiehuis De chinezen, dat een breed spectrum aan programma’s voor Nederlands- en Franstalige zenders maakt.  In 2011 richtte hij het bedrijf op met een aantal oud Woestijnvis-collega’s. “Het vertrek van Woestijnvis bij de publieke omroep was voor mij een kantelpunt. Ik verlangde naar vrijheid, naar een eigen creatieve cocon. Het moment was aangebroken om mijn eigen verhaal te schrijven. Bij De chinezen is human interest ons kompas, en bij de publieke omroepen voelen we ons het meest thuis.”

In Oostende geniet Arnout van lange wandelingen langs de vloedlijn en de zomerse lichtheid van de kust. “Wandelen geeft mij rust. In de natuur kom ik in balans.” In Oostende haalt hij de theatervoorstellingen die hij heeft gemist tijdens het theaterseizoen in tijdens het festival Theater aan Zee. “Veel mooie voorstellingen zijn daar nog eens te zien. Vanavond gaan we naar het toneelstuk Revolutionairy road, een bewerking van jullie eigen Jacob Derwig.”

Adrenaline

Arnout en zijn kompanen, cameraman Philippe Niclaes en geluidsman/dronebestuurder Ruben Callens, hebben de grootste helft van de opnames van Dwars door de Pyreneeën er op zitten. Een programma in de sfeer van het prijswinnende Dwars door de lage landen. Arnout en zijn team, met wie hij lief en leed deelt tijdens de opnames, ontvingen vorige jaar de Gouden Televizier-Ring voor het ‘wandelprogramma’. Heerlijke slow tv met onderweg spontane ontmoetingen. “De uitreiking van die prijs was een supermoment, once in a lifetime. Mijn wandelprogramma’s werden toch vaak weggezet als te eenvoudig. Het is een mooie erkenning.”

De mythische Pyreneeën stonden al langer op zijn verlanglijstje. Dezelfde eenvoud in een ander jasje, dácht hij. “Dat viel nog vies tegen. Met een zware rugzak door de bergen lopen is toch anders dan wandelen op het vlakke land. Na een kilometer dacht ik: My god, waar ben ik aan begonnen? Maar de ontmoetingen en het prachtige landschap geven me adrenaline. Tijdens die tocht door de Pyreneeën vielen vooral de mensen op die er wonen. Onafhankelijk en gastvrij, dicht bij de natuur en puur in hun manier van leven. Strijdvaardig, maar ook een beetje mysterieus, precies zoals de bergen zelf. Gastvrijheid en openheid ervaar je sneller als je met een rugzak door weer en wind aan komt lopen.”

Vincent van Gogh

Van een heel ander kaliber is de historische reeks Interview met de geschiedenis. “Het is fijn om als televisiemaker uitstapjes te maken.” Van huis uit kreeg Arnout bakken met geschiedenisweetjes over zich heen. Zijn vader is professor oude geschiedenis en of hij nu wilde of niet: tijdens vakanties werd hij, met zijn twee zussen en broer, op sleeptouw genomen naar historische plekken. Als tiener verafschuwde hij het; als volwassene raakte hij op een andere luchtere manier in de ban van geschiedenis. Vanaf deze maand is hij te zien bij de NPO met Interview met de geschiedenis: hoog bezoek. Arnout reist terug in de tijd en spreekt onder meer historische grootheden als Vincent van Gogh, Peter De Grote, Albert Einstein en Marlene Dietrich, vertolkt door acteurs. “Als ik met die historische figuren in gesprek ga, wil ik verder kijken dan de feiten en archieven: ik zoek naar de mens achter de naam, naar wie ze waren en wat hen bezielde.”

Een mooie vorm om de geschiedenis dichterbij te brengen. Heel anders dan je vader deed in het gezin… Met een knipoog: “Als tiener probeerde ik er weleens onderuit te komen. Bij mijn vader stond zijn hele leven in het teken van geschiedenis. Hij is 82 en nog steeds geeft hij les aan de universiteit van Leuven. Hij publiceerde veel wetenschappelijk werk. Tijdens onze zomervakanties in Frankrijk nam hij ons mee naar archeologische bezienswaardigheden onder de meest warme temperaturen. Voor we vertrokken was er altijd een spanningsveld tussen ons kinderen en mijn vader. Mijn moeder moest bemiddelen of het een dagje zwemmen werd of een kathedraal bezoeken. Ik zette me vroeger af tegen die overdosis geschiedenis en al die verhalen. Pas als reportagemaker omarmde ik dit stuk uit mijn jeugd. Geschiedenis is een mooie manier om mensen en streken te portretteren. Actualiteiten zijn vaak harder en worden meestal op een polariserende manier gebracht. Geschiedenis is een uitgekristalliseerde actualiteit; je kunt er goed met mensen over praten. Het is een zachtere en dankbare manier om binnen te komen bij je publiek. Ik vind het belangrijk om mensen zacht tegemoet te treden. Hun schild valt af, en dan….

Verder lezen?

Lees het vervolg van het interview met televisiemaker Arnout Hauben in onze Vlaanderen special Zin 11. Nu in de winkel. Of bestel ‘em hier online.

Tekst: Ingrid Spelt
Beeld: Hans de Kort