Leuven is dé studentenstad van België. Ook staat Leuven bekend als ‘de bier- hoofdstad’ van het land. Binnenkort komt er nog een labeltje bij: de stad van Dieric Bouts. Wie?! De 15de-eeuwse Vlaamse meester waar geen mens de komende tijd omheen kan. Een bezoek aan deze leuke stad, waar om praktisch elke hoek een plezante verrassing wacht!
Ben je een beetje nieuwsgierig aangelegd, dan kun je in Leuven je hart ophalen. Er is zoveel te ontdekken! Deels wordt dat veroorzaakt door de vele studenten. Bijna de helft van de ongeveer honderdduizend inwoners hier is student. Al die jonge mensen zorgen voor een levendige, dynamische en uitgelaten sfeer. De Katholieke Universiteit Leuven bestaat bijna zeshonderd jaar en was er dus ook al toen schilder Dieric Bouts (1410-1475) zijn meester- werken maakte in zijn atelier. Soms zelfs in opdracht van KU Leuven. Ook aan Bouts wordt een nieuwsgierige blik toegeschreven. Hij was vernieuwend en krijgt veel credit voor zijn werk. Dit najaar is hij het middelpunt van een groots opgezet cultureel stadsfestival dat hem voorgoed op de kaart zal zetten. Wij, nieuwsgierige toeristen van Zin, nemen een voorproefje en verkennen de stad. De oude gebouwen van de universiteit zijn prachtig,
de sfeer is ronduit sprankelend, de terrassen uitnodigend en als je je openstelt voor ontdekkingen… dan sta je zomaar ineens met een virtualrealitybril op je snufferd in de Sint-Pieterskerk, naar het magnum opus van die Dieric Bouts te kijken. Onze verwondering en de stappenteller draaien in Leuven overuren!
Die rust!
Alleen de naam van ons hotel klinkt al veel- belovend: Begijnhof Hotel. Het ligt aan het Groot Begijnhof en dat is Unesco Werelderf- goed. Wonderlijk als je de auto uitstapt en meteen in een bijna onwerkelijke rust belandt. De begijnen die hier ooit leefden hebben plaats gemaakt voor studenten en professoren van KU Leuven. Waar studenten meestal staan voor rumoer, heerst hier een en al stilte. Dit begijnhof is prachtig; volledig gerestaureerd en goed onderhouden, het stamt uit de 13de eeuw. Loop je hier over de oude straten (denk: kinderkopjes, dus schoenen met dikke zolen!) dan ga je als vanzelf fluisteren. Uit een kerk klinken orgelklanken en door de rust die hier hangt lijkt alle dagelijkse hectiek ineens mijlenver weg. Het is bijna zonde om hier je ogen te sluiten voor de nacht, maar in het fijne bed kun je niet anders. Raam kan gerust open; het enige wat je hoort zijn vogelzzzz…
Terrasjes hoppen
Vanaf het Groot Begijnhof is het een wandeling van een minuut of tien naar het centrum van Leuven. Dat centrum is heel overzichtelijk en heb je zo door. Aan de Grote Markt liggen het indrukwekkende stadhuis en de Sint-Pieters- kerk, maar is ook veel horeca met grote, gezel- lige terrassen. Op steenworp afstand is er een plein dat populairder is bij de studenten: de Oude Markt. Stel je één groot terras voor en voilà! Hier alleen maar horeca, de Oude Markt schijnt met zo’n 35 aaneengeschakelde bars de langste toog van de wereld te zijn. We drinken een kriekje voordat we richting de Mechelsestraat lopen, waar veel bijzonder leuke winkeltjes zitten.
Seniorenbal
Ineens horen we vrij hard muziek. Modern Talking gaat over in Janet Jackson. Onze nieuwsgierigheid raakt geprikkeld en we gaan op de muziek af. We komen op de Vismarkt en moeten eerst nog wat dichterbij komen om te bevestigen wat we al dachten te zien: een plein vol dansende ouderen, zeg 70+! Wat ziet dat er gezellig uit, ze hebben de grootste pret en dat midden op de dag. Op de ‘dansvloer’ veel vrouwen en een enkele man. Meer mannen zitten achter hun pintje met elkaar te praten achter tafels. Als fotograaf Marianne een filmpje maakt, gaat een uitbundige vrouw flink op in haar dans, waar nog wat extra energie in gaat omdat ze doorheeft dat ze wordt gefilmd. Kiss van Prince doet het ’m. “Vandaag is er seniorenbal,” zegt een aardige barjongen, “maar morgenavond staat hier een dj voor de jeugd en dan staat het hele plein vol.” Het lijkt kenmerkend voor Leuven: oud en nieuw gaan hier prima samen, bij de mensen én bij de gebouwen. Als we weer verder lopen, zien we zelfs twee politieagenten meedansen. Wat een sfeertje!
Verder lezen?
Benieuwd naar het vervolg van dit reisverhaal? Je leest het in Zin 11. Nu in de winkel. Of bestel ‘em hier on online.
TEKST: NATHALIE VAN DER VEER | BEELD: MARIANNE VAN DER VELDEN