In je eentje door het ongerepte en dunbevolkte Rodopegebergte trekken en dan een bruine beer tegen het vege lijf lopen? Journalist Monique van Gaal spot er graag eentje, maar liever niet alleen. Ze kiest voor een groepswandelreis: wel zo relaxed en ook nog eens ‘beregezellig’.
We zijn nog maar net met de wandeling gestart of we stuiten al op een paar verse berenpootafdrukken in het modderige pad. Ik kijk om me heen. Schuilt de beer misschien in de dichte naaldbossen langs het pad? Worden wij in de gaten gehouden? Gauw doe ik wat grote stappen vooruit; achterop raken van de groep lijkt mij geen goed plan. Gestaag lopen we omhoog. Bij een brug houden we halt, nemen een tussendoortje en maken ons op voor de steile klim die volgt.
Na tweeënhalf uur ontvouwt zich een uitgestrekte, bloemrijke weide zich voor ons. Wat een uitzicht! We worden omringd door de hoogste toppen van het berggebied. In de verte, boven de volgende bergtop, hangen pikzwarte wolken. We zien hoe menig bliksemschicht richting aarde wordt afgeschoten. Het klopt, er was 100% onweer voorspeld en we hadden ons daar ook op voorbereid. Maar het lijkt wel een wonder: het onweer is plaatselijk en onze weide baadt in het zonlicht. We zakken neer in het groene gras voor een welverdiende lunch.
De keel van de duivel
Dan steken we het plateau over. Onder een dreigende lucht, en vooruit, toch nog wat beloofde spetters, dalen we af naar de Trigrad-kloof, waar de bus op ons wacht voor het korte ritje naar de Dyavolsko Garlo, oftewel de Duivelskeelgrot. Het gebrul van het 42 meter in de diepte stortende water van de Trigrad-rivier is oorverdovend en doet de grot op zijn grondvesten schudden. “Het kan nog dramatischer,” vertelt gids Nell ons, “na wat flinke regenbuien vult de hele grot zich met water en is dan niet meer te betreden.” Vol verwondering zie ik ver beneden mij het donderende water wegrazen. Waar al dat water precies naartoe gaat, is één groot mysterie. Niets dat door deze duivelskeel gaat komt ook weer naar buiten. Experimenten met stukken hout of verf hebben geen uitsluitsel gebracht: alles verdwijnt als sneeuw voor de zon. Ja, zelfs de twee professionele duikers die op onderzoek uitgingen zijn nooit meer teruggevonden. Het stelsel van ondergrondse stromen is tot nu toe ondoorgrondelijk gebleken en heeft zelfs mythische vormen aangenomen. Zo zou de Griekse held Orpheus hier de onderwereld hebben verlaten na de mislukte poging om zijn vrouw Eurydice te redden.
Oud bergmassief
Grotten en kloven, het Rodopigebergte is ermee bezaaid. Gistermiddag waren we het dunbevolkte karstgebied binnengereden. Vanuit de bus had ik de helderblauwe stuwmeren bewonderd voordat we via de imposante, smalle Buinovo-kloof het kleine bergdorp Yagodina bereikten. Ons ‘thuis’ voor de komende vier dagen, op slechts dertig kilometer afstand van de Griekse grens. Middelpunt van het dorp is de moskee. Moslims – Bulgaren die zich tot de islam bekeerden tijdens de Ottomaanse heerschappij in de 14de tot 19de eeuw – en christenen leven hier vredig naast elkaar.
Toch nog altijd ‘een moeilijk thema’, laat Nell doorschemeren. Ooit vormde het vrij ontoegankelijke gebergte het toevluchtsoord voor de christelijke Slavische bevolking. Net als eeuwen daarvoor voor de Thraciërs, die wilden ontkomen aan de expansiedrift van de Romeinen. Het met oeroude naaldbossen bedekte bergmassief is door de tijden heen geërodeerd tot een plateau doorsneden met rivieren die diepe kloven hebben gevormd. Het neemt bijna het hele zuidwesten van Bulgarije in beslag. Slechts een klein deel van het Rodopegebergte ligt in Griekenland. Hoe meer westwaarts je reist, hoe hoger de toppen; sommige reiken tot iets meer dan 2000 meter.
Vrije beren
De directe omgeving van Yagodina is ideaal om de meest prachtige bergwandelingen te maken; er zijn dan ook een flink aantal routes uitgestippeld. Deze worden alleen niet altijd goed aangegeven, en als je geen ervaren wandelaar bent, is het aan te raden om in een kleine groep met een gids te lopen. ‘Onze’ Bulgaarse Nell kent het gebied op haar duimpje, trok er geregeld in haar eentje op uit en begeleidt al 25 jaar lang reizen door de overweldigende natuur.
Bijkomend voordeel van wandelen in een groep is dat het toch net wat zorgelozer stapt in een omgeving waar bruine beren leven. Vooral vandaag, tijdens de wandeling rondom de Durdaga: een karstberg vol gaten en grotten waarin beren zich graag schuilhouden. Beren zijn de trots van Bulgarije maar gelukkig niet meer zoals tot in de jaren 90 het geval was: toen menig muzikant met een ‘dansende’ beer – geketend, gemuilkorfd en met een ring door de neus – door de straten ging.
Meer lezen?
Lees het vervolg van Moniques reisverhaal plus tips voor hotels en restaurants in Zin 03 2023. Nu in de winkel, of bestel ‘em hier online.
Op groepswandelreis met Sawadee?
Monique maakte deze wandelreis in Bulgarije met Sawadee, dé reisaanbieder gespecialiseerd in avontuurlijke en duurzame groepsrondreizen. Ervaar het land zoals het echt is. Genieten en beleven staan voorop. Je boekt deze 8-daagse wandelvakantie al vanaf € 1399 inclusief vrijwel alle maaltijden. Scan de QR-code voor meer informatie over deze en andere reizen van Sawadee. Zoek op bestemmingen, vertrekdata, reisduur en zwaarte/comfort van de reis via: Sawadee.nl/wandelvakanties/reis-overzicht/