Jeanet denkt dat ze kanker heeft. Zin’s columnist hoogleraar klinische psychologie Willem van der Does (1960) geeft haar advies.
Tussen mijn oren
Ik ben bijna 50 en ben al zolang ik me kan herinneren bang dat ik kanker krijg. Ik heb ook veel lichamelijke klachten, pijntjes en ben vaak moe. Mijn huisarts neemt me echt niet meer serieus en daar maak ik me zorgen over want nu ik ouder word, neemt de kans dat ik iets krijg alleen maar toe. Ik ben in wel vier ziekenhuizen nagekeken en de laatste tien jaar mag ik één keer per jaar in het UMC komen. Maar in het begin kreeg ik dan een onderzoek bij de professor en nu is het telkens iemand anders – ze sturen de jongste stagiair op me af! Dus daar word ik ook niet meer serieus genomen. Ik wil eigenlijk elk jaar een total bodyscan, maar ik krijg geen verwijzing en dan wordt het te duur. Ik voel dat ze denken dat het tussen mijn oren zit.
Jeanet
Beste Jeanet
Een total bodyscan gaat je niet helpen. Het gaat je een week geruststellen, misschien een maand. Maar als vervolgens blijkt dat je pijn niet weg is, ga je denken dat ze toch iets hebben gemist. Of dat je zo’n snelgroeiende tumor hebt dat een jaarlijkse scan lang niet genoeg is. En dan raak je van de regen in de drup. Het vervelende is ook nog dat met regelmatige controles de stress toeneemt. Je ziet op tegen het onderzoek, maakt je zorgen over wat eruit zal komen, moet wachten op uitslagen – allemaal stress. En stress leidt tot lichamelijke klachten en vermoeidheid waarover je kunt gaan piekeren en dat maakt de cirkel rond.
Onderzoek
Uit je verhaal blijkt dat je je niet serieus genoeg voelt genomen door artsen. Toch geven ze je misschien wel meer onderzoek dan eigenlijk goed voor je is. Voor mij niet te beoordelen zonder je hele dossier te kennen. Maar het zou goed kunnen dat je minder lichamelijk onderzoek nodig hebt en anders met je lichamelijke klachten moet leren omgaan. Deze angst voor ernstige ziektes is behandelbaar, en dat hoeft niet heel lang te duren. Inderdaad: ‘tussen de oren’, maar dat wil niet zeggen dat je klachten niet serieus genomen worden. Dus de volgende keer bij huisarts of internist zou ik me niet meer afvragen wat ze nou eigenlijk denken maar gewoon vragen wat nu hun diagnose is voor je lichamelijke klachten. Als het antwoord is ‘angststoornis’ of ‘hypochondrie’, zou ik daar een verwijzing voor vragen. Er is gerede kans op verbetering.
Wat vind jij?
Is het verhaal van Jeanet herkenbaar voor je? Wat deed je toen? Of hoe zou jij deze situatie aanpakken? Wij horen het graag.
Prangende vraag? Mail hem naar redactie@zin.nl o.v.v. ‘Dr. Does’. Meer vragen lees je in de nieuwe Zin. Nu in de winkel of hier te bestellen.