Erik Jan Harmens (1970), schrijver en dichter, legt iedere Zin uit waarom gedichten gelukkig maken – of tot nadenken stemmen.
Op de radar
Ik hou van romantische poëzie waarin de dichter vol op het orgel durft te gaan. Hier worden bizarre metaforen ingezet om het hunkeren naar ‘haar’ te verbeelden. Zijn ingebouwde sonardetectiesysteem stelt een vleermuis in staat obstakels op tijd te ontwijken. Als hij zichzélf op zijn radarscherm ziet, weet hij dat hij is verenigd met het obstakel, met andere woorden: te pletter is gevlogen. Dat verpletteren is een rake verbeelding van verliefdheid.
Metaforen
Liefde verblindt als een mol, liefde is duur, plet je als een worm onder hoefgetrappel, maakt het je onmogelijk om te leven (als een vis in de Dode Zee). Die ‘gehersenspoelde walnoot die boomweigert’ is de lastigste metafoor om tot door te dringen, al snappen we de structuur van de vrucht die op die van het brein lijkt.
Geraakt
De betekenis van ‘pieperen’ heb ik niet opgezocht, maar googel gerust. Ik bleef meer hangen bij dat zinnetje ‘als jij me voorbij raakt’, een verbastering van: ‘als jij me voorbij gáát’. Ze komt voorbij en ráákt je, staat er. En ook: ze plet je. En: verblindt je. De titel van dit gedicht nodigt uit het tegenovergestelde te benoemen: jij bréékt me.