Erik Jan Harmens (1970), schrijver en dichter, legt iedere Zin uit waarom gedichten gelukkig maken – of tot nadenken stemmen.
Een hiphopbeat
Je kunt dit gedicht op twee manieren lezen. Hardop, dan hoor je in de eerste drie regels al die aa’s en ah’s en in regel 5 die serie ee’s (levenden, bevende, gedrevenen). Het zou rap kunnen zijn (gesproken tekst op een hiphopbeat), vooral door dat steeds herhalen aan het begin van de regels van de woorden ‘ontsla’ en ‘van’. Die herhaling magnetiseert.
Hirsch
Of je leest in stilte en gaat op zoek naar betekenis, je gaat de poëzie ontleden. Dat is niet altijd nodig en valt ook nog niet mee als je niet bekend bent met eerder werk van Hirsch, die al dichtte over zijn Joodse wortels (regel 2 omvat
zowel het crematorium in het concentratiekamp als de diaspora) en al een poosje geen alcohol meer drinkt (vandaar de ‘verslavingsgezinde genen’), die hij inruilde voor meditatie en introspectie – daarbij past dat prachtige ‘adelende liefde’.
Dik vet vraagteken
Echt begrijpen gaat niet zonder meer te weten over de schrijver, al blijft er ook mét die kennis nog het nodige te raden over. De titel lijkt bijvoorbeeld helemaal niet op het gedicht te slaan. Wat allemaal wordt opgesomd zijn toch niet zaken om lief te hebben? Hoe kun je er dan van worden ontslagen? Met zo’n kwestie kan ik nog dagen, nee: wéken rondlopen, met een dik vet vraagteken boven mijn hoofd. Heerlijk!