BELEEF DE TIJD VAN JE LEVEN
Theatermaakster Bianca van der Schoot

Theatermaakster Bianca van der Schoot

PISS POOL, onderzoekt de lichamen, verlangens en digitale identiteiten van vrouwen van middelbare leeftijd – rauw, zinnelijk en confronterend.

Grensverleggend, op het snijvlak van performance, beeldende kunst en digitale media. Kunstenaarsduo Boogaerdt/Van der Schoot toert vanaf volgende week met hun nieuwste voorstelling. PISS POOL door het land. Hierin onderzoeken ze de lichamen, verlangens en digitale identiteiten van vrouwen van middelbare leeftijd – rauw, zinnelijk en confronterend. We spraken Bianca van der Schoot (1973) exclusief over Piss Pool en wat het betekent om zichtbaar te blijven in een wereld die verjonging vereert.

Theatervoorstelling PISS POOL onderzoekt agisme, de manier waarop onze cultuur ouderdom vaak als iets negatief ziet. Wat was voor jou en Suzan de aanleiding om juist voor dit onderwerp te kiezen? 

Voor die vraag moeten we terug naar 2011, toen Suzan en ik de voorstelling Bimbo maakten, over de pornoficatie van de samenleving. En de last die wij als vrouwen daarvan hebben, om daar wel of niet aan te voldoen. Of hoe we ons daar moeten verhouden. Het publiek zat tijdens die voorstelling voor flatscreen televisies, waarop we bewegend beeld lieten zien. We wilden daarmee iets zeggen over de invloed van de media en de beeldcultuur op het vrouwbeeld. De voorstelling was succesvol. We zeiden toen tegen elkaar: ‘Dit moeten we nog een keer doen als we tachtig zijn.’ Nou ja, zo oud zijn we natuurlijk nog niet, maar vijftig is ook een mooie leeftijd. 

Destijds ging het over billboards op straat en de televisie, die je aan en uit kan zetten. Nu strijden we tegen algoritmes op een apparaatje dat aan onze hand lijkt vastgegroeid, een soort onderdeel is geworden van ons lichaam. Waardoor we ons 24/7 kunnen voeden met al die informatie, indrukken en influencers die ons vertellen hoe we ons moeten gedragen als vrouw. En wat het vrouwbeeld anno 2025 is. Dat de technologie daar zo een andere rol in is gaan spelen, dat konden we toen we Bimbo maakten, ons nog helemaal niet voorstellen. 

Hoe doe je dat, ouder worden in deze door de digitale media gedomineerde wereld? Want ook al is bijna de helft van de Nederlandse bevolking 50-plus, het ouder wordende vrouwenlichaam laat zich niet vaak zien in de publieke ruimte. In elk geval niet op ‘mijn’ Instagram. Daarom dachten we, we moeten nog een keer iets over die beautyindustrie maken. En over hoe dominant dat in onze levens speelt. Tijdens de voorstelling krijg je een kijkje in een TikTok-huis voor zestigplussers, een schijnbaar luxueus wellnesscentrum vol beautycorners en suikervrije powerdrinks. Een plek waar oudere vrouwen zichzelf filmen in allerlei online tutorials, waarin ze influencer en follower tegelijkertijd zijn. 

Jullie noemen PISS POOL een prikkelende theaterbelevenis. Wat hoop je dat het publiek ervaart? Ongemak, herkenning, misschien zelfs bevrijding? 

Vorig jaar ging ik met mijn 17-jarige nichtje naar The Substance, een horrorfilm over een uitgerangeerde beroemdheid die besluit een medicijn te gebruiken waarmee ze tijdelijk een jongere, betere versie van zichzelf creëert. Demi Moore die de hoofdrol speelt, gaat uiteindelijk ten onder aan de bijwerkingen, die ze al snel aan den lijve ondervindt. Na afloop hadden mijn nichtje en ik een goed gesprek over dit thema. Hoe ga je eigenlijk om met die druk van hoe je er als vrouw uit moet zien. En ik dan als 52-jarige en zij als 17-jarige. Het uitwisselen van ervaringen buiten je leeftijdsbubbel vond ik zo’n rijke ervaring. Ik dacht, dit gun ik eigenlijk iedereen. We kunnen zoveel van elkaar en van elkaars ervaringen leren. Ik stel voor dat jullie lezers, als zij de voorstelling willen bezoeken, dat doen met iemand van een andere generatie. En elkaar dan naderhand bevragen: Hoe ga ik daar eigenlijk mee om? En hoe wil ik daar mee omgaan? Is er iets in te veranderen? Kunnen we het tij keren of kunnen we ons emanciperen via die TikTok-filmpjes en die YouTube-filmpjes en die Instagram-feed? Dat het al een tegenwoordig is, is duidelijk. We kunnen er niet tegen in. Dus hoe kunnen we het gebruiken om onszelf te emanciperen? Of om ons leven te leiden zoals we zelf willen.

Jij en Suzan werken al 25 jaar als duo. Hoe is die samenwerking in de loop der jaren veranderd? 

“Suzan en ik ontmoetten elkaar op de mimeschool. Het klikte meteen, dus zijn we gaan samenwerken. We speelden bijna altijd met z’n tweeën. Soms werden we geprogrammeerd als cabaret. Naast klassieke theatervoorstellingen zijn we steeds meer beeldend gaan werken. We hebben ook tentoonstellingen gemaakt voor musea. Suzan is altijd blijven spelen, ik ben ook gaan regisseren. 

Wat hopen jullie dat PISS POOL teweegbrengt in de manier waarop we kijken naar ouder worden? In de kunst, maar ook in de samenleving daarbuiten.

Ik hoop dat we van elkaar kunnen leren. Maar ook dat er een duidelijke plek en rol kan zijn voor de ouder wordende vrouw. Begin dit jaar reisden Suzan en ik voor werk naar Japan. Het is daar heel normaal dat vrouwen van alle leeftijden bij elkaar komen in badhuizen. Ze ontmoeten en wassen elkaar. Bij het zien van dit bijzondere ritueel realiseerde ik me dat ik eigenlijk nooit een naakt lichaam van een oudere vrouw heb gezien. Dat ik daar geen voorbeeld van heb, is volgens mij heel schadelijk. Echter zie ik regelmatig van die 25-jarige in-de-prime-van-mijn-leven-lijven voorbijkomen. Is dat dan het voorbeeld dat wij elkaar geven? Dus het lijkt mij fijn als we vaker oudere vrouwen, oudere vrouwenlichamen in de publieke ruimte mogen ontmoeten.”

Meer info

Van 21 november 2025 t/m 16 januari 2026 toert Boogaerdt/VanderSchoot door het land met PISSPOOL. In de prikkelende theaterbelevenis, die zich afspeelt in een wellness centre, verbeeldt het kunstenaarsduo Suzan Boogaerdt en Bianca van der Schoot de vloek van de rijpere vrouw in een wereld waar jong, strak en vruchtbaar het ideaal is. De première is vrijdag 21 november in het Amsterdamse theater Frascati.

SPEELLIJST
vr 21 & za 22 nov: Frascati, Amsterdam, wo 26 nov: Theater Ins Blau, Leiden, do 27 nov: Schouwburg Hengelo, di 2 dec: Theater aan het Spui, Den Haag, vr 5 & za 6 dec: Theater Kikker, Utrecht, wo 10 & do 11 dec: Theater Rotterdam, vr 12 dec: Grand Theatre Groningen, za 13 dec: Chassé Theater, Breda, wo 7 jan: De Nieuwe Vorst, Tilburg, do 8 jan: Corrosia Theater, Almere, di 13 jan: Schuur, Haarlem, wo 14 & do 15 jan: Frascati, Amsterdam, vr 16 jan: Schouwburg De Lawei, Drachten.