De man van Evelien zit achter de geraniums en dat doet hun relatie niet goed. Hoogleraar Klinische Psychologie Willem van der Does (1960) geeft advies.
Met pensioen
Mijn echtgenoot is sinds een jaar met vervroegd pensioen na een goede carrière. Goed in mijn ogen dan, zelf is hij nog steeds gefrustreerd dat hij ‘de echte top’ niet heeft gehaald. Dat probleem heeft de laatste acht jaar van zijn werkzame leven beheerst, hij is er bitter van geworden. Nu hij een zee van tijd heeft, weet hij niet goed wat hij ermee aan moet. Hij leest, kijkt films en probeert een beetje in beweging te blijven. Het grootste probleem is dat hij zo vlak is. Als ik iets organiseer gaat hij meestal mee en amuseert hij zich ook wel maar het is lang geleden dat ik iets gezien heb van de sprankel van vroeger. Laat staan dat hij eens iets bedenkt en organiseert. Erover praten levert ook niks op. Het gevolg is dat ik liever activiteiten voor mezelf organiseer, bezoekjes en weekendjes weg met vriendinnen. Dan amuseer ik me kostelijk en daar krijg ik veel meer energie van dan van thuis zitten. Op deze manier groeien we uit elkaar; ook dat lijkt hem weinig te interesseren. Hoe krijg ik hem weer op de rails? Ik heb het gevoel dat een drastische actie nodig is.
Evelien
Beste Evelien
Je verhaal roept veel vragen op, Evelien. Kennelijk blijft je man ‘hangen’ in het onrecht dat hij vindt dat hem is aangedaan. Het is duidelijk dat het onrecht niet meer gerepareerd kan worden. Hij zal dus zelf over die frustratie heen moeten komen. Een coach of therapeut kan daarbij helpen maar iets ogenschijnlijk simpels als een schrijfoefening kan hij in zijn eentje doen, en heeft geen wachtlijst. De instructies zijn hier te vinden.
Ik weet niet aan wat voor drastische acties je denkt, maar zo’n schrijfoefening kost weinig tijd en de frustratie van je echtgenoot beïnvloedt ook jouw leven. Het is dus niet al te drastisch om van hem te verlangen dat hij werkt aan zijn frustratie – met of zonder coach. Als dat niks uithaalt of het wordt van kwaad tot erger, moet hij er ook eens mee naar de huisarts.
Sociaal netwerk?
Verder, je schrijft over jouw vriendinnen maar kennelijk heeft je man geen eigen sociaal netwerk? Een gezond bestaan leunt op minstens drie of vier domeinen, net zoals een stoel drie of vier poten heeft om stabiel te kunnen staan. Liefst vier, dan kan er nog eens een poot tijdelijk uitvallen zonder dat de stoel meteen instabiel wordt. Het lijkt erop dat je man zijn identiteit volledig aan zijn werk heeft ontleend en dat het domein familie door jou is ingevuld. Je schrijft niks over vrienden of hobby’s van hém dus neem ik aan dat die domeinen door hem zijn verwaarloosd. Op zich kan het helemaal geen kwaad als je als partners sociale netwerken hebt die niet helemaal overlappen, is zelfs vrij gezond. De eenzijdigheid die jij nu beschrijft is inderdaad een risico voor verder uit elkaar drijven.
Wat vind jij?
Hoe zie jij dit? Of heb je een tip voor Evelien? Wij horen het graag.
Prangende vraag? Mail hem naar redactie@zin.nl o.v.v. ‘Dr. Does’. Meer vragen staan in Zin 11. Nu in de winkel of bestel dit nummer online.