Ze zijn jurist, arts, trainer en directeur, maar ook adviseur en voorzitter én ze hebben een vluchtervaring. In Zin 2 vertellen Mardjan Seighali uit Iran, Biserka Kreso uit Kroatie, Domenica Ghidei Biddu uit Eritrea en Dania Alissa en Mustafa Mahli uit Syrië over hun leven voor en na de vlucht en wie ze zijn geworden.
Koffer vol babyspullen
Biserka Kreso (1966) is coach en trainer bij het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA): “Ik vertrok uiteindelijk met een van de laatste bussen met mijn dochter van 11 maanden en een koffer vol babyspullen naar Kroatië. Ik beloofde: ik kom terug voor haar eerste verjaardag! We hebben elkaar zes maanden niet gezien of gesproken. We probeerden een plek te vinden waar we allemaal veilig waren. Voor mij was dat misschien Kroatië, voor mijn man niet: als gezin waren we nergens meer welkom.”
Winnaarsgevoel
Mustafa Mahli (1984) is plastisch chirurg en loopt coschappen in het UMC: “Ik ben in totaal vijf maanden onderweg geweest. Ineens was ik vluchteling: helemaal alleen en geïsoleerd. Toen ik aankwam in Nederland had ik een winnaarsgevoel. Maar de stress bleef: hoe werkt dit? Waar moet ik heen? Ik moest bij nul beginnen, minder dan nul want ik sprak de taal niet. Het voelde alsof ik met mijn vingers in steen moest gaan graven.”
Nachtmerries
Mardjan Seighali (1964) is directeur-bestuurder van de Stichting Vluchteling-Studenten (UAF): “Ruim dertig jaar na mijn vrijlating heb ik nog steeds nachtmerries; ik krijg nog steeds flashbacks en ik zal tot mijn dood treuren om mijn lotgenoten. Die ervaringen draag ik met me mee. Niet meer als een baksteen maar als een parel in mijn rugzak.”
Dit is mijn pad
Domenica Ghidei Biidu (1962) is mensenrechtenjurist en strategisch adviseur inclusiviteit: “Ik heb me altijd gedragen gevoeld, ook door mijn moeder ook al was ze ver weg. Ik voelde me juist aangemoedigd door haar: haal het beste uit het leven zei ze altijd. Dit was mijn pad.”
Zin in meer? Lees het hele artikel in Zin 2. Nú in de winkel of bestel ‘em hier.
Productie & tekst: Milena Mulders. Beeld: Negin Zendegani