Leon spreekt zijn vertrekkende collega liever niet toe. Hij vraagt hoogleraar klinische psychologie Willem van der Does (1960) om advies.
Eindelijk met pensioen
Over een half jaar gaat een collega-hoogleraar met pensioen – eindelijk! Hij heeft me als leidinggevende jarenlang gekleineerd. Vervolgens heeft hij de leiding aan een vazal overgedragen en is hij gaan lopen freewheelen. De vazal kon het helemaal niet aan en is al vertrokken en nu ben ik de leidinggevende. Het slechte nieuws is dat ik mijn voormalige baas na zijn afscheidscollege hoor toe te spreken. Ik denk niet dat ik op een geloofwaardige manier iets positiefs kan zeggen, dus is het dan niet beter dat over te laten aan iemand anders?
Leon (1975)
Beste Leon,
Afscheidsbijeenkomsten organiseer je niet alleen voor degene die vertrekt maar ook voor de collega’s die achterblijven. Aan hen toon je op zulke momenten hoe jij vindt dat er hier met elkaar moet worden omgegaan. Dus moet je in elk geval het minimum doen wat mensen van je verwachten in deze omstandigheden. Soms moet je iets doen omdat het bij je functie hoort en als je minder doet, zet je vooral jezelf te kijk. In feite zou het toch ook de ultieme wraak zijn, als je al je oud zeer opzij zet en grootmoedig opsomt wat je collega wel voor zijn vak betekend heeft?
Wat vind jij?
Is dit probleem herkenbaar? Of hoe zou jij deze situatie aanpakken? Wij horen het graag.
Prangende vraag? Mail hem naar redactie@zin.nl o.v.v. ‘Dr. Does’. Meer vragen lees je in de nieuwe Zin. Nu in de winkel of hier te bestellen.
Alice Geluk zegt
Een niet zo geliefde collega ging met vervroegd pensioen, wegens moeilijke thuisomstandigheden. Degene die het afscheidswoord moest houden kwam in paniek bij mij: “Ik kan dit niet, hoor. Weet niets positiefs over hem te zeggen.” Vervolgens heb ik hem en andere collega’s gevraagd al hun herinneringen over de vertrekkende collega te vertellen. Daar heb ik een humoristische “collage” van gemaakt, en bij elk stukje een voorwerp gezocht dat door een collega in de zaal op het juiste moment werd overhandigd aan de afscheid-nemer. Mijn speech duurde daardoor lang genoeg, was soms behoorlijk hilarisch en ik kon afsluiten met bemoedigende woorden voor de toekomst. Uiteindelijk hield iedereen een goed gevoel aan over.