BELEEF DE TIJD VAN JE LEVEN
‘Rinus is mijn rots in de branding’

‘Rinus is mijn rots in de branding’

Na alles wat Erika en Rinus met elkaar meemaakten, zijn zij er nog altijd voor elkaar

Erika en Rinus ontmoetten elkaar op hun 12de in het dorp waar ze woonden. Een paar jaar later volgde de eerste zoen, 41 jaar later is het nog altijd ‘aan’. Ze hebben twee kinderen, Matthijs (29) en Suzanne (26). Erika is beleidsmedewerker bij de gemeente, Rinus is oud-financieel directeur.

Zij

“Op mijn 12de verhuisden we naar Kwadijk, vlakbij Purmerend. Het is een klein dorp, onze vaders waren collega’s, dus ik wist al snel wie Rinus was. Rond mijn 15de leerde ik hem echt kennen via de catechisatie. Rinus was lang, had mooie ogen en was anders dan andere jongens. Iedereen liep in jeans en spijkerjasjes, hij in een overhemd, nette broek en lange regenjas. Anderen reden op een stoere brommer, hij had er zelf eentje opgeknapt met van die schermen voorop. En hij hield toen al van jazzmuziek. Dat eigene vond ik wel heel leuk en heeft hij altijd gehouden.”

Verboden liefde

“We werden eerst ontzettend tegengewerkt door mijn ouders; mijn vader verbood de verkering zelfs. Ik was gereformeerd opgevoed en Rinus was van huis uit hervormd. Mijn ouders vonden dat heel belangrijk. We zijn elkaar toch blijven zien, en een paar jaar later gaan samenwonen. We kochten een oud Zaans huisje in Zaandam dat we samen hebben opgeknapt. We woonden in een afbraakbuurt met veel bevlogen mensen en krakers en waren allebei aangesloten bij het buurtcomité. Het was een heel leuke tijd.”

Nieuwe start

“Nadat we verhuisden naar het Groene Hart kregen we onze kinderen. Ik had een drukke baan en Rinus werkte in Utrecht. Wat hadden we nog samen? We hadden een behoorlijke huwelijkscrisis. Ik had minder aandacht voor Rinus, hij trok zich terug in zijn werk en werd verliefd op een ander. Daar heeft hij niets mee gedaan maar het bracht hem wel nog meer aan het twijfelen en het maakte mij onzeker. Het duurde een paar jaar voor we elkaar weer vonden. De verhuizing naar Drachten, waar Rinus een andere baan had gevonden, was een nieuwe start. Ik heb anders leren communiceren: aangeven wat ik wil, anders gebeurt het niet. En we zagen elkaar teveel als vanzelfsprekend, moesten leren elkaar te waarderen om wie we écht zijn.”

Erika en Rinus

Vakantie in Joegoslavië (1989)

Onvoorwaardelijke liefde

In 2014 hoorden we dat Rinus prostaatkanker had die al uitgezaaid bleek te zijn. Ik kan het besef dat hij hieraan doodgaat niet uitzetten, daar ben ik dagelijks mee bezig. Ik ben heel erg blij dat hij er nog is maar de behandeling heeft veel impact. De hormoontherapie heeft een hele nare bijwerking op seksueel gebied omdat het testosteron helemaal is platgelegd. Dat onderdeel van onze relatie is altijd goed geweest en valt nu weg. Dat ervaren we allebei wel als een gemis. Gelukkig is het normale leven er ook nog. We lachen ook nog altijd heel erg met elkaar, Rinus heeft zo’n droog gevoel voor humor. We hebben heftige dingen meegemaakt maar bovenal hebben we een heel mooi leven samen. Rinus is heel erg lief, rustig en zorgzaam. Hij houdt onvoorwaardelijk van mij. Hij is mijn rots in de branding. Dat is heel mooi om in je leven te hebben.”

Hij

“Het waren in eerste instantie natuurlijk Erika’s looks die mijn interesse wekten. Maar ook haar heel sterke persoonlijkheid. Ze is heel gedecideerd, kan boos zijn over dingen die in haar ogen niet kloppen en weet alles goed onder woorden te brengen – dat had ze toen al.”

Moeilijke tijd

“Nadat Suzanne is geboren hebben we een moeilijke tijd gehad. Ik vond het moeilijk dat Erika helemaal geen aandacht meer had voor mij, andersom heb ik haar toen ook veel pijn gedaan. Toch hebben we er energie in gestopt en zijn we eruit gekomen. Het hielp om erover te praten met anderen. Mijn vader zei: houden van is ook een keuze. Je kiest er ook voor om naar een andere vrouw te trekken. Dat heeft bij mij een schakelaartje omgezet. Ik moest ook meer voor mezelf opkomen. Ik ben overzorgzaam en heb toen een tijdje overal nee tegen gezegd.”

Fantastische keuze

“In oktober 2016 hoorde ik dat de bloedwaarden die bepalen hoe actief de kanker is steil omhoog gingen, tegelijkertijd was het een krankzinnig drukke week op het werk. Ik dacht: ik ben ook hartstikke gek dat ik alleen maar werk, werk, werk. Aan het einde van dat jaar ben ik gestopt met werken, dat was een fantastische keuze. Het belangrijkste vind ik nu dat ik niets moet. En dat ik kan kiezen wat ik leuk vind om te gaan doen, dat proberen we ook zoveel mogelijk met z’n tweeën. In 2017 zijn we bijvoorbeeld met vrienden naar Zuid-Afrika geweest.”

Bij Erika’s ouders in Kwadijk (1981)

Trots

“Erika heeft een enorm groot verantwoordelijkheidsgevoel, ze mag niets verkeerd doen. Ook in haar werk wil ze voor alles een 10 scoren terwijl een 7 met haar instelling voor haar baas al een 10 is. Maar ik ben hartstikke trots op haar. Toen ze 25 was, stond ze op een congres voor een staatssecretaris een presentatie te houden: dat had ik niet gedurfd. Zij dééd dat gewoon!  Soms is het wel moeilijk dat ze continu met dingen bezig is en overal over nadenkt. Maar daarbij hoort dat ze heel zorgzaam is. En ontzettend gek op mij, dat waardeer ik misschien nog wel het meest.”

Tekst: Anna Deems. Beeld: Hester Doove. Haar & make-up: Elsa de Jong

Ook in Zin? Heb of ken je een bijzondere relatie? Mail naar redactie@zin.nl We spreken een nieuw stel in Zin 9. Nu in de winkel of bestel hem hier.

Helaas bereikte onze redactie het bericht dat Rinus op 11 augustus is overleden. Wij wensen Erika en hun kinderen veel sterkte toe!