‘Mijn geweten zegt dat ik niet na mag denken’

Erik Jan Harmens (1970), schrijver en dichter, legt iedere Zin uit waarom gedichten gelukkig maken – of tot nadenken stemmen.

De jonge zwarte vrouw

Het gedicht Hoe de eerste vonken zichtbaar waren is geschreven door een jonge zwarte vrouw. Dat is een opmerkelijke vaststelling, omdat ik bij gedichten van Charlotte Van den Broeck of Mieke van Zonneveld niet vermeld dat ze geschreven zijn door jonge witte vrouwen. Zwart is natuurlijk ook zo’n woord dat je het liefst uit je zou willen trekken, zoals in de eerste strofe van dit gedicht beschreven. Een gedicht gemaakt door een in Nederland geboren en getogen jonge zwarte vrouw.

Kamaroen

De vader van de dichter komt uit Kameroen, wat klankrijmt op Guadeloupe, wat weer rijmt op erwtensoep. Grappig, maar de les van de tekst is wrang: we vinden het leuk als een voetballer uit een ver land van snert houdt maar wie hier is geboren, niet echt kan landen en ook niet terug naar een vaderland kan, want dat vaderland is Nederland, die zit ‘vast tussen lucht en grond’

Drie komma’s

Kijk ook naar de interpunctie op het eind. Drie komma’s halen het tempo uit de slotregel, hortend en stotend voelen we de malheur van de steeds weer open deur.