Schrijver en nieuwe Zin-columnist Nicolien Mizee kreeg in 1994 les in scenarioschrijven van Ger Beukenkamp. Voor haar is hij de gedroomde goeroe. Om ook buiten de lessen haar gedachten aan die van Ger te kunnen spiegelen, begint ze hem faxen te sturen. Eerst een paar, dan bijna dagelijks, vele jaren lang. Ger antwoordt nooit.
Hoeveel faxen heeft u wel niet bewaard?
“Ik heb ze allemaal bewaard! Wel anderhalve meter papier, keurig per jaar met een touwtje eromheen gebonden. Dat enorme naslagwerk was de basis voor mijn boeken. Nog steeds haal ik er verhalen uit waarmee ik verder kan. Mijn man Rob zag mij steeds met die faxen in de weer en pakte ook eens een stapeltje. Volgens hem was het mijn leukste werk en dat vond uitgeverij Van Oorschot ook. Ik vond het een zware confrontatie, dat teruggaan naar begin jaren 90. Al die eigenwijsheid, aanmatigheid en onhandigheid teruglezen. Het lukte pas toen ik deed alsof het om een ander ging.”
Heeft Ger echt nooit geantwoord?
“Nee. In het begin was hij natuurlijk mijn docent en stuurde ik hem mijn huiswerk over de fax. Met dat scenarioschrijven van mij is het nooit wat geworden. Ik ging hem naast het huiswerk ook brieven schrijven. Die werden steeds langer. Ik merkte dat ik het veel leuker vond om verhalen over mijn leven te schrijven. Ik had ook een dagboek bij kunnen houden maar dat leest niemand. ”
Las hij ze wel dan?
“Eerst dacht ik van niet, omdat hij nooit antwoordde. Ik begon me daarom een stalker te voelen en heb zeker in het begin grote tussenpauzes ingebouwd. Maar we spraken elkaar weleens, en dan bleek wel dat hij al die faxen gelezen had.”
Stuurt u Ger nog steeds faxen?
“Twee jaar geleden heeft zijn faxapparaat het begeven. Een nieuwe aanschaffen opdat ik hem kon blijven faxen, vond hij niet zo zinvol. Dus stuur ik hem nu mails met bijlagen.”
De kennismaking. Faxen aan Ger (Van Oorschot, € 24,99)
Tekst: Margriet de Groot