Op zoek naar werk: loopbaancoach

Van UWV tot elevator pitch 2.0 - Renate van Iperen neemt je mee in de wereld van de werkzoekende.

Zin 21 september 2016

Renate van Iperen (1957), academicus en ervaren manager in de journalistiek en communicatie verbaast zich over de arbeidsmarkt voor 45-plussers.

In haar blogs beschrijft ze haar zoektocht naar werk en stap je met haar mee in de wondere wereld van het UWV, outplacementtrajecten, netwerken, elevator pitches en solliciteren.

Blog #7: Kruidenthee

Het begint me op te vallen dat er eigenlijk niets gebeurt met de uitkomsten van alle testen die ik in het kader van outplacement heb gedaan. Wel helpt de outplacement-mevrouw me met het aanscherpen van mijn sollicitatiebrieven. Maar van de in het vooruitzicht gestelde samenwerking met het in media gespecialiseerde executive search bureau komt helemaal niets terecht. En die connectie is nou juist de reden dat ik voor haar heb gekozen.
De vrouwelijke directeur van het wervingsbureau wekte bij het kennismakingsgesprek maar al te graag de indruk dat ik makkelijk bemiddelbaar ben. Gezien mijn werkervaring en presentatie (“wat zie je er fantastisch uit…”), zou ik snel weer aan de slag kunnen. Maar als ik voor een vervolggesprek bij haar aanschuif, is ze al veel minder toeschietelijk. Ze vindt me nog steeds heel goed, maar ja, ze heeft eigenlijk geen functies op mijn niveau in haar bestand.
De outplacement-mevrouw en ik blijven elkaar intussen trouw om de twee weken zien. Dat is best gezellig en de kruidenthee is altijd lekker, maar ik kom eigenlijk geen stap meer vooruit. Ik vind het dan ook niet zo erg als ze op een dag plots meldt dat het budget op is en het traject dus afgesloten. Dat verwart me, maar we nemen vriendelijk afscheid.
En dan hoor ik in mijn netwerk een aantal keer de naam vallen van een heel goede loopbaancoach. Toeval? Of toch niet? Ik noteer braaf naam en mobiele nummer en doe daar vervolgens niets mee. Mijn zelfvertrouwen is door alle negatieve ervaringen inmiddels tot ver onder het nulpunt gedaald. Mijn energie is op. Wie zit er nu nog op mij te wachten? Niemand. En zeker niet een Heel Goede Loopbaancoach.

Blog 8# Elevator pitch 2.0

Iets doet mij op een middag boven mijzelf uitstijgen. Ik haal een paar keer diep adem en bel de door mijn netwerk aanbevolen loopbaancoach op. Hij klinkt zakelijk en komt meteen to-the-point. ‘Leeftijd?’ ‘Wat zoek je?’ ‘Stuur je CV maar’. Als we eenmaal aan de slag zijn, gaat er een wereld voor me open. We maken tempo. Samen met hem ga ik op zoek naar mijn unieke kwaliteiten. Zijn vragen zijn indringend. Hij neemt geen genoegen met vage antwoorden en draait me charmant maar vasthoudend de duimschroeven aan. Keer op keer.

Zo leer ik op een heel andere manier naar mijzelf te kijken. Niet alleen wat ik kán is van belang, maar vooral waarom ik doe wat ik doe. Wat is mijn visie? Mijn overtuiging? Wat heb ik een bedrijf te bieden? Het wordt een inspirerende zoektocht naar de bron waaruit ik werk. Zo bouwen we stukje bij beetje, woord voor woord, aan mijn elevatorpitch 2.0. En aan mijn LinkedIn-profiel. En aan mijn CV. Dit ben ik. Ik ben weer trots op mezelf.
Met nieuwe energie formuleer ik de sectoren waarin ik graag wil werken en maak ik een wensenlijst ten aanzien van mijn werk: vakinhoudelijk, type en cultuur van de organisatie, aard van het werk, reistijd en salaris. We kijken naar mijn netwerk. En er komt een andere, want veel gerichtere, lijst met namen tevoorschijn dan tijdens mijn eerste ronde van netwerkgesprekken. Ik heb weer focus.